به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، توانایی تولید یک منبع جایگزین از پلاکت های انسانی که هیچ گونه بیماری را انتقال ندهند،  نشان دهنده یک تغییر دایمی در چگونگی جمع آوری پلاکت ها است که می تواند روزی جوابگوی نیاز رو به رشد انتقال خون باشد. طبق آمار، در ایالات متحده  سالانه بیش از 2.17 میلیون واحد پلاکت اهدا شده برای درمان بیمارانی که متحمل شیمی درمانی، اهدا عضو و جراحی شده اند مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، کمبود اهداکننده، طول عمر کوتاه پنج روزه پلاکت ها، خطر آلودگی، رد پیوند و عفونت کمبود پلاکت خونی را به یک کمبود عمومی تبدیل کرده است.

اما استفاده از پلاکت های تولید شده در بیورآکتورها از نظر تئوری هم دارای مزیت هایی در مقایسه با پلاکت های طبیعی مشتق از اهدا کننده ها است. این پلاکت ها از نظر ایمنی و منبع بهره برداری به مراتب بهتر هستند.

فاکتور مهمی که توانایی محققین را در این زمینه محدود می کند، عدم کارایی لازم این پلاکت های رشد کرده در بیورآکتورها است که پیشرفت ها در زمینه مطالعات بالینی را اهسته می کند. این مطالعه هم این فاصله موجود را نشان می دهد و به طور هم زمان درک ما از زیست شناسی پلاکت ها را نیز بالا می برد.

سلول های خونی مانند پلاکت ها در مغز استخوان ساخته می شوند. بیورآکتور هم سعی در شبیه سازی محیط طبیعی این سلول ها با مقیاس های صنعتی دارد. این بیورآکتور ها هم اجزای مغز استخوان و هم جریان خون موجود در مغز استخوان را شبیه سازی می کنند. این بیورآکتورهای پلاکتی میکروفلوئیدیک ویژگی هایی مانند سختی مغز استخوان، ترکیب ماتریکس خارج سلولی، اندازه میکروکانال ها و ثبات جریان خون را شبیه سازی می کنند تا بتوانند پلاکت های انسانی بسازند.

کاربرد نیروی برشی(shear forces) جریان خون در این بیورآکتورها می تواند تولید پلاکت ها را از 10% به 90% برساند و ایجاد پلاکت های انسانی فانکشنال کند.

پایان مطلب/